Zabytki

Krajobraz i zabytki

Bardzo ważnym elementem krajobrazu jest rzeka Łydynia oraz Nadwkrzański Obszar Chronionego Krajobrazu, który zajmuje 31,8 % ogólnej powierzchni gminy. Elementami wzbogacającymi obszar gminy są pomniki przyrody – pojedyncze drzewa, grupy drzew, aleje. Na uwagę zasługują: dąb szypułkowy „Uparty Mazur” w miejscowości Młock, aleja składająca się z 50 świerków pospolitych w Luberadzu, 7 dębów szypułkowych w miejscowościach, Zielona i Grabówiec. Pozostałe to pojedyncze drzewa rozsiane po terenie całej gminy, głównie dęby, klony i lipy. Do najcenniejszych zabytków, które zostały wpisane do rejestru zabytków należą drewniany kościół wraz z dzwonnicą z XVII w. w Kraszewie, pałac z XVIII w. w Luberadzu, Park podworski krajobrazowy z XIX w. w Młocku, Zespół podworski XIX-XX w. w Żochach.

Historia, dziedzictwo i kultura

Przez teren gminy Ojrzeń już w X wieku przebiegały ważne szlaki handlowe do Wielkopolski i na Śląsk. Jednak pierwsza pisana wzmianka o miejscowościach z tego terenu pojawiają się w XIII wieku i dotyczyła miejscowości Luberadz – 1239r. W XV wieku została ukształtowana sieć parafii obejmujących obecne tereny gminy Ojrzeń. Miejscowości leżące w obrębie gminy przynależą do następujących parafii: Kraszewo (gmina Ojrzeń), Malużyn (gmina Glinojeck), Sochocin (gmina Sochocin), Łopacin (gmina Sońsk) i Ciechanów (gmina Ciechanów). Tereny gminy były świadkiem wielu walk i doznały w trakcie nich wiele zniszczeń,. W czasie wojen szwedzkich częściowo zniszczony został kościół parafialny w Kraszewie. Ogromne zniszczenia terenów gminy miały miejsce podczas kampanii napoleońskiej. Nie ominęły terenów gminy również wydarzenia Powstania Listopadowego, którego orędownikiem na tych terenach był hrabia Brunon Kiciński. Podczas I wojny światowej gmina znajdowała się pod okupacją niemiecką, a południowe jej tereny znalazły się na linii frontu. Podczas wojny polsko-radzieckiej w 1920r. trwały zacięte walki Bitwy Warszawskiej. W czasie okupacji hitlerowskiej na terenie gminy prowadzona była działalność konspiracyjna. Gmina Ojrzeń, jako jednostka administracyjna powstała na przełomie lat 1825 – 1826.

źródło: http://www.wrotamazowsza.pl

Pałac z XVIII wieku wraz z parkiem w Luberadzu

Klasycystyczno – romantyczny pałac w Luberadzu został wzniesiony w 1789 roku wg projektu Hilarego Szpilowskiego. Został zbudowany w obrębie parku krajobrazowego na 5 metrowej skarpie schodzącej ku rzece Łydyni. Piętrowy budynek posiada plan nieregularny, dwa prostokątne skrzydła stykające się pod kątem rozwartym, maskuje czterokolumnowy pseudoportyk. Całość pokryta jest dwuspadowym blaszanym dachem. Wnętrze pałacu jest bogato zdobione, zwłaszcza sala balowa, która znajduje się na pierwszym piętrze budynku. Wokół obiektu rozpościera się zniszczony park krajobrazowy. W latach 1879 – 1980 pałac był przebudowany. Obecnie odnowiona zewnętrznie rezydencja znajduje się w rękach prywatnych.

Zespół podworski: dwór murowany i park krajobrazowy z XIX – XX wieku w Żochach

Dwór w Żochach, w którym dawniej mieszkała rodzina Choromańskich i Wierzbickich, obecnie jest własnością prywatną. W Żochach zostało odnowiony pałacyk z drugiej połowy XVIII wieku w stylu klasycystycznym. Rzucającą się w oczy charakterystyczną cechą tej budowli są kolumny przed frontem oraz zachowane resztki parku dworskiego.

Dzwonnica z XVII wieku

Kraszewo 40, 06-456 Ojrzeń

Drewniana dzwonnica, znajdująca się na zachód od wejścia do kościoła, a pochodząca z przełomu XVII i XVIII w. To jeden z nielicznych tego typu obiektów na Mazowszu, który został wzniesiony … WIĘCEJ NA
http://skarbiecmazowiecki.pl/obiekty/kosciol-pw-swietej-trojcy-ciechanowski-wschodni-ojrzen-kraszewo-40-82,1.html

Kościół pw. Świętej Trójcy

Kraszewo 40, 06-456 Ojrzeń

Do Kraszewa, wsi na Wysoczyźnie Ciechanowskiej (pow. Ciechanów, woj. mazowieckie), położonej 10 km na południowy-zachód od Ciechanowa warto pojechać, aby zobaczyć nie tylko jeden z nielicznych zachowanych na Mazowszu kościołów, … WIĘCEJ NA
http://skarbiecmazowiecki.pl/obiekty/kosciol-pw-swietej-trojcy-ciechanowski-wschodni-ojrzen-kraszewo-40-82,1.html

Park podworski krajobrazowy z XIX wieku w Młocku

Park dworski z XIX w. w otoczeniu szkoły i boiska sportowego. Na terenie parku istniał dwór. W końcu XIX wieku w posiadaniu Feliksa i Stanisława Szawłowskich, po śmierci tego ostatniego dwór zamieszkiwała Zofia Żarnowska-Zapała, w okresie międzywojennym majątkiem zarządzał Jerzy Emanuel Żarnowski, po klęsce wrześniowej dwór z dobrami przeszedł w ręce niemieckiego zarządcy z Królewca, po wojnie majątek rozparcelowano, budynki folwarczne zostały wkrótce rozebrane, taki sam los spotkał także sam dwó,r na miejscu którego pobudowano szkołę, wokół której dziś rozpościera się park z wiekowymi jesionami pamiętającymi ręce dawnych właścicieli.

źródło: http://www.polskiezabytki.pl

Figurki przydrożne

Cmentarz ewangelicki z XIXw. – Grabówiec Stary